گردآورنده: موسسه فرهنگی هنری قدر ولایت




 
شما همه باید با هم همدست [و] هم‌پیمان باشید؛ همه دوست هم باشید، دوست ملّت باشید. برای اسلام خدمت كنید. شما می‌دانید كه این وحدت كلمه‌ای كه بین همه شماها پیدا شد و این اتّكالی كه به اسلام داشتید شما را پیروز كرد؛ پس دست از این وحدت كلمه برندارید و دست از اسلام برندارید. به واسطه اسلام است كه ما می‌توانیم عدالت را در همه جامعه خودمان پخش كنیم. (1)
قدرتی كه ملّت ما نشان داد و عَرضه كرد بر جهان، باید بگویم بی‌سابقه بوده است؛ برای این‌كه ملتی كه پنجاه و چند سال در تحت فشار طاقت فرسا بود و همه قدرتها را از او سلب كرده بودند و تمام زندگی آنها را تباه كرده بودند، اینها در عین حال قیام كردند و نهضت كردند. و من نمی‌توانم اسمی روی این نهضت بگذارم الّا این‌كه نهضتْ اسلامی و به قدرتِ اسلام بود و به قدرت ایمان بود. اگر قدرت ایمان نبود امكان نداشت با دست خالی یك ملتی بر این قدرتهای شیطانی غلبه كند. این قدرت اسلام و قدرت ایمان بود كه مردم را به وحدت كشاند. و این وحدت و قدرت ایمان بود كه مردم را به پیروزی كشاند. (2)
در این دو سال اخیر كه ظلم آنها اوج گرفت و ملت هم كم كم طاقتش تمام شد قیام كرد، نهضت كرد؛ یك نهضت اسلامی برای اسلام؛ برای احیای سنّت رسول الله (صلی‌الله‌علیه و آله و سلم)‌ و یك وحدتی به خواست خدای تبارك و تعالی در همه جا، از مرزها گرفته تا مراكز، از شهرستانها تا دهات و قصبات، یك وحدت كلمه‌ای حاصل شد، این وحدت كلمه زیر لوای اسلام و پرچم توحید حاصل شد، كه اگر اسلام نبود و یك جنبش ملّی، فرض كنید یك جنبش سیاسی بود، به این طور گسترش نمی‌شد. (3)
با نطقهایشان، با اجتماعاتشان، اینها جنود شیطان هستند و شما، كه ان‌شاءالله جنود الله هستید، حسب این امری كه خدای تبارك و تعالی فرموده است كه وَاعتَصِمُوا بِحَبلِ الله، به حسب آن نهیی كه فرموده است كه لا تفَرَّقوا، همین یك امر و نهی الهی را اگر عمل بكنید، تمام سعادتتان تأمین می‌شود و تا حالا هم برای همین بوده است كه همه شما توجه به خدا داشتید، همه با ذكر «الله اكبر» جلو رفتید و همه چیزها را خنثی كردید. یعنی یكی از اموری كه [باعث]- شد- انصراف پیدا كردند از اینكه شما را بكوبند، نه اینكه نمی‌توانستند- همه وسایل بمباران [را] داشتند كه طیاره‌ها را راه بیندازند همه شهرهای ایران را بمباران كنند- یك رعبی در دلشان خدا القا كرد كه از این كار منصرف شدند؛ منحرف شدند؛ نكردند و این هم یكی از چیزهایی بود كه خدا این رعبب را در دل آنها انداخت و این رعب را در دلشان انداخت كه وقتی شما جمعیت «الله اكبر» گفتید، همه قشرهایی كه مربوط به او بود مربوط به شما شد، هی از آنها منفصل شدند به شما متصل شدند. از ارتش، از اداری، و از همه اینهایی كه مربوط به آنها به خیالشان بود، همه اینها برای خاطر اینكه این راه، راه خدا بود و اعتصام به حبل‌الله بود، همه اینها متصل شدند به شما و این راه را تا اینجا طی كردید و از اینجا به بعد هم باید طی بكنید با همین جهت. این حربه، حربه بزرگ را- كه اعتصام به حبل‌الله و متفرق نشدن است- حفظ كنید این وحدت را. حفظ كنید این اعتصام به حبل‌الله و اعتصام به اسلام را، اسلام برای شما همه چیز هست. سعادت دنیا، سعادت آخرت، اسلام همه چیز است برای شما. (4)
عرب و عجم هر دو زیر پرچم توحید و در پناه رسول خدا (صلی‌الله‌علیه و آله و سلم) می‌خواهند زندگی كنند و جمهوری اسلامی می‌خواهد مطلبی را كه قرآن فرموده است، مطلبی را كه رسول خدا فرموده است، در همه كشورها پیاده كند و ایران مقدمه اوست؛ می‌خواهد كه به همه كشورها بفهماند كه اسلام بنایش بر برادری و برابری و وحدت [است] و همه مسلمین ید واحده هستند بر دیگران. ما می‌خواهیم به همه ملتها بفهمانیم كه اسلام یك دین وحدت است، یك دین برادری است، دین برابری است. هیچ یك از قشرهای او بر دیگری تفوّق ندارند مگر به تقوا، مگر به پیروزی از احكام اسلام. (5)
اسلام این قدر برای اجتماع و برای وحدت كلمه، هم تبلیغ كرده است و هم عمل كرده است؛ یعنی، روزهایی را پیش آورده است كه با خود این روزها و انگیزه این روزها تحكیم وحدت می‌شود مثل عاشورا و اربعین. و قرآن كریم پافشاری دارد در این مطلب كه متفرق نباشند مردم، مسلمین از هم، و ید واحده باشند و معتصم به حبل‌الله باشند. (6)
ما مفتخریم و ملّت عزیز سر تا پا متعهد به اسلام و قرآن مفتخر است كه پیرو مذهبی است كه می‌خواهد حقایق قرآنی، كه سراسر آن از وحدت بین مسلمین بلكه بشریت دم می‌زند، از مقبره‌ها و گورستانها نجات داده و به عنوان بزرگترین نسخه نجات دهنده بشر از جمیع قیودی كه بر پای و دست و قلب و عقل او پیچیده است و او را به سوی فنا و نیستی و بردگی و بندگی طاغوتیان می‌كشاند نجات دهد. (7)
بشر می‌تواند به آمال خودش برسد، آمال این دنیا و آن دنیا. این وحدت چیزی است كه در قرآن به آن سفارش شده است، دعوت شده است. ائمه مسلمین دعوت كرده‌اند به این مسأله. دعوت به اسلام، اصلش دعوت به وحدت است؛ یعنی، همه در كلمه اسلام با هم مجتمع باشند و در آسایش. لكن همان طور كه می‌دانید نگذاشتند كه این وحدت تحقق پیدا بكند، خصوصاً در این عصرهای آخر زیادتر دامن زدند به این اختلافات و عمده هم نظرشان به این بود كه كارشناسهای آنها فهمیده بودند كه اگر این اجتماع بزرگ اسلام یك وقتی به هم نزدیك بشوند و پیوند كنند، دیگر هیچ قدرتی نمی‌تواند با اینها مقابله كند و هیچ قدرتی نمی‌تواند سلطه‌جویی پیدا كند نسبت به اینها و آن راهی كه آنها پیدا كردند برای مقاصد شوم خودشان، همان بود كه بین همه گروهها تفرقه بیندازند. شما در هرجا می‌روید می‌بینید، حتی در یك شهر تفرقه هست. حالا كمتر است، ولی باز هم هست. در هر شهری، در هر محله ای، دستجات مختلفی با هم اختلاف داشتند. (8)
پیغمبر اسلام می‌خواست در تمام دنیا وحدت كلمه ایجاد كند؛ می‌خواست تمام ممالك دنیا را در تحت یك كلمه توحید، در تحت كلمه توحید تمام ربع مسكون را قرار بدهد، منتها اغراض سلاطین آن وقت از یك طرف و اغراض علمای نصارا و یهود و امثال ذلك از طرف دیگر سد شد؛ مانع شد از این‌كه ایشان بتوانند آن كار را انجام بدهند. الآن هم سد است؛ الآن هم آنها مانع هستند؛ الآن هم گرفتاری ما برای خاطر آنهاست؛ الآن هم یهود مانع هستند كه اسلام ترویج بشود؛ الآن هم نصارا مانع هستند كه اسلام را، آن طور كه هست، معرفی كنند. مانع هستند.(9)

راهبردهای تصریحی:

1- دین اسلام بر پایه دعوت به وحدت است.
2- حربه‌ی بزرگ مردم در جمهوری اسلامی، وحدت كلمه و پرهیز از تفرقه است.
3- حفظ وحدت در سایه‌ی اسلام موجب سعادت دنیا و آخرت است.

نكات استنباطی:

1- دشمنان تلاش می‌كنند با ایجاد تفرقه در صفوف مسلمانان، از وحدت و یكپارچگی و قدرتمندی آنان جلوگیری كنند.
2- اگر اسلام نباشد، از وحدت پایدار خبری نخواهد بود، لذا هركس به اسلام ضربه بزند به معنای خدشه‌دار كردن وحدت ملّت خواهد بود و بالعكس.

پی‌نوشت‌ها:

1. صحیفه حضرت امام (ره)، ج6، ص 390.
2. صحیفه حضرت امام (ره)، ج6، ص 392.
3. صحیفه حضرت امام (ره)، ج7، صص 344 و 345.
4. صحیفه حضرت امام (ره)، ج9، ص 133.
5. صحیفه حضرت امام (ره)، ج13، ص445.
6. صحیفه حضرت امام (ره)، ج15، صص 437 و 438.
7. صحیفه حضرت امام (ره)، ج21، ص 396.
8. صحیفه حضرت امام (ره)، ج15، ص 482.
9. صحیفه حضرت امام (ره)، ج2، ص 32.

منبع مقاله:
گردآوری و تدوین: مؤسسه فرهنگی هنری قدر ولایت، (1390)، سیره‌ی سیاسی حضرت امام خمینی(قدس‌سره)(10)، تهران: مؤسسه فرهنگی هنری قدر ولایت، چاپ اول